woensdag 1 december 2021

Simon Brandhorst - Afscheid na bijna een halve eeuw Ferney

Op 11 januari 1973 solliciteerde er een  zenuwachtige 17-jarige jongen uit Middenmeer bij het zojuist gefuseerde Nivij ’t Noorden. ”Goedemiddag meneer, ik ben Simon Brandhorst, aangenaam”. De toenmalige directeur, de heer Speets, had slechts twee vragen tijdens het sollicitatiegesprek: “Hoe is het met je rug en weet je wat een hamer, een zaag en een beitel is?” Zijn opa had hem dit laatste geleerd met een vooruitziende blik op zijn toekomst en van zijn rug had hij geen last, dus kon Simon beginnen als magazijn medewerker.

Er was een nieuw pand gebouwd in Schagen, maar het magazijn stond nog in Harlingen. Simon ging dus eerst elke dag met de bus naar Harlingen om daar het pand leeg te ruimen. ’s Middags mocht hij om 3 uur met zijn collega een ‘bakkie’ komen drinken bij Ferney-lid Van Smeden.

Nadat de stellingen waren opgebouwd in Schagen werkte hij nog even in zijn eentje in het magazijn. “Dan ben je al gauw de chef als er iemand bijkomt”, lacht Simon. Oude herinneringen aan de leden van weleer zijn bij hem nog springlevend. “Bij Nivij ’t Noorden vonden de ledenvergaderingen plaats in Hotel Igesz. Voorafgaand aan de vergaderingen kwamen de leden altijd even kijken hoe het ervoor stond in het magazijn, wat dan natuurlijk van tevoren opgepoetst diende te worden. Een van de leden kwam eens binnen en zei: “Wat glimt het hier, hebben jullie niets te doen?”. Een ander lid wroette altijd in de dozen en zei dan: “Jonk, dat wil ik allemaal hebb’n!”.

Tot de fusie van Nivij ’t Noorden met Uniferro bleef Simon de magazijnchef, waarna hij na de verhuizing naar Heerhugowaard bij Ferni Holland BV werd ingezet als troubleshooter. Na enige tijd bleek Simon toch de enige juiste kandidaat voor de functie en werd hij opnieuw magazijnchef. Deze rol heeft hij lang vervuld. De laatste jaren heeft hij gas terug genomen.

Terugkijkend op bijna een halve eeuw Ferney vertelt hij, dat de grootste verandering de transitie van een pioniersstart naar een geautomatiseerd magazijn is geweest. “Ik startte met een steekwagen en een bascule weegschaal. Er werd gewerkt met een factureermachine, een ongelooflijk zwaar ding. Alles ging met de hand. Met een stencilmachine werden bestelformulieren gedraaid om op te sturen, waarna leden deze per post weer terug stuurden en orders samengesteld werden. Een enorme papierstroom”.

Simon zwaait 31 december a.s. af bij Ferney. Na 49 dienstjaren gaat hij met zijn Karin, zoons en kleinzoons genieten van zijn welverdiende vrije tijd. Simon, bedankt voor je inzet in al die jaren en namens iedereen bij Ferney het allerbeste voor de toekomst gewenst!